Tutaj jesteś Turystyka Zabytki Gminy
Odpady Komunalne Odpady Komunalne Obrazek segregacji śmieci
Poradnik Interesanta Poradnik Interesanta Dwie osoby z dokumentami
Gazeta Gminna Wólka News Gazeta Gminna Wólka News Obrazek logo gmina news
Inwestycje Gminne Inwestycje Gminne Obrazek flaga uni europejskiej
Mobilna aplikacja Gminy Wólka Mobilna aplikacja Gminy Wólka Obrazek telefon w dłoni
Rozkład jazdy Rozkład jazdy Autobus na ulicy
Odnawialne źródła energii w Gminie Wólka Odnawialne źródła energii w Gminie Wólka Obrazek kolektory słoneczne
Seniorzy w Gminie Wólka Seniorzy w Gminie Wólka Obrazek seniorzy

Zabytki Gminy

Cały obszar Gminy Wólka naznaczony jest śladami przeszłości. Największą uwagę i zainteresowanie wzbudzają malowniczo położone siedziby dawnych właścicieli tych terenów. Do najcenniejszych zabytków należą niewątpliwie również obiekty sakralne.
 
Jako najciekawsze zabytki gminy należy wymienić:
 
 
 

Zespół kościoła parafialnego p.w. Wniebowzięcia NMP w Bystrzycy

  • Kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia NMP z wystrojem architektonicznym - 1709-21, 1888 r.
  • Ogrodzenie cmentarza kościelnego z bramą (z furtkami) i dwiema bramkami bocznymi - 1709-21, lata 30 XX w.
  • Cmentarz przykościelny z drzewostanem - XVIII/XIX w.
  • Plebania - 1883 r.
  • Pomnik rodziny Wierzbickich - 1888 r.
 
Kościół p.w. Wniebowzięcia NMP w Bystrzycy jest obiektem późnobarokowym. Świątynię wzniesiono na miejscu dawnego, drewnianego kościoła z początku XVI w. Obecny, murowany z cegły i kamienia, jednonawowy kościół wzniesiono w latach 1709-1721, staraniem Jakuba Franciszka Żmudzkiego, kanonika lubelskiego. Na szczególna uwagę zasługuje wyposażenie kościoła, które jest w stylu barokowym, ołtarz główny rokokowy z obrazem Wniebowzięcia NMP, prawdopodobnie z 1775 roku, cztery ołtarze boczne z XVIII-wiecznymi obrazami malarzy m. in. Wojciecha Gersona. W budynku kościoła zachowały się dwa portale: z prezbiterium do zakrystii i do skarbczyka. Pochodzą z okresu późnogotyckiego, być może z początku XVI w. Być może zostały przeniesione z dawnego kościoła drewnianego, który stał w tym miejscu. Portale są drewniane w wykroju w ośli grzbiet. W kościele znajdują się zabytkowe organy.
 
W 1888 r. kościół został rozbudowany od zachodu przez proboszcza Jana Ambrożego Wadowskiego. Bystrzyccy parafianie uczcili jego pamięć wmurowaną pod chórem, epitafijną płytą. Ks. Wadowski pochowany jest na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie.
 
Cmentarz przykościelny otoczony jest murem, przykrytym dachówką z okresu budowy kościoła. Na cmentarzu pomnik rodziny Wierzbickich oraz Franciszka i Anny Duninów w kształcie ażurowej piramidy. Na zachód od cmentarza kościelnego zlokalizowany jest cmentarz dawny.
 

KOŚCIÓŁ PARAFIALNY P.W. WNIEBOWZIĘCIA NMP, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [558.64 KB]

OGRODZENIE CMENTARZA KOŚCIELNEGO Z BRAMĄ I DWIEMA BRAMKAMI BOCZNYMI w zespole KOŚCIOŁA PARAFIALNEGO, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [707.42 KB]

CMENTARZ PRZYKOŚCIELNY Z DRZEWOSTANEM w zespole KOŚCIOŁA PARAFIALNEGO, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [1003.36 KB]

PLEBANIA w zespole KOŚCIOŁA PARAFIALNEGO, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [751.84 KB]

POMNIK RODZINY WIERZBICKICH w zespole KOŚCIOŁA PARAFIALNEGO, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [352.35 KB]

Zespół dworsko-parkowy w Bystrzycy

  • Dwór obecnie Ośrodek szkolno-wychowawczy - 2 połowa XVIII w.
  • Park - koniec XVIII w.
  • Spichlerz obecnie magazyn - 2 połowa XIX w.
  • Obora obecnie budynek gospodarczy - II połowa XIX w.
 
W Bystrzycy zachował się, wzniesiony w 1791 roku, klasycystyczny pałac Rojewskich. Natomiast pierwszy folwark wraz z młynem istniał już w roku 1531. Należał do rodziny Kijańskich. W 1638 r. ziemie te nabywa Daniel Jeło-Maliński, który wznosi na miejscu dawnego założenia nowy dwór modrzewiowy.
 
W 2 połowie XVIII w. dobra Bystrzycy nabywa rodzina Rojewskich. W latach 1944-47 w budynku dworu mieści się szpital wojskowy, następnie całe założenie przechodzi na własność Skarbu Państwa. W okresie powojennym dwór i park ulegają stopniowej dewastacji i zniszczeniu, zwłaszcza starodrzew znajdujący się w części północno-wschodniej.
 
Po drugiej wojnie światowej budynek przejęło Kuratorium Oświaty i zorganizowało dom dziecka. Obiekt znacznie przebudowany. W układzie przestrzennym zachowały się dwa reprezentacyjne pomieszczenia wieloboczne (obecnie świetlica i harcówka). Placówka istnieje od 1976 roku i obejmuje opieką dzieci z lekkim, umiarkowanym i znacznym upośledzeniem umysłowym, w tym uczniów ze sprzężeniami i autyzmem. W skład Ośrodka wchodzą: Szkoła Podstawowa Specjalna, Szkoła Specjalna Przysposabiająca do Pracy i internat.
 
W skład zespołu pałacowego oprócz pałacu wchodzą: czworak murowany z 1890 roku oraz stajnia i obora murowana z 2 połowy XIX wieku, pozostałości browaru, suszarnia chmielu, magazyn i spichlerz murowany wzniesione w 1 poł. XIX wieku.
 
Park dworski pełnił funkcję spacerową. Szczególnie atrakcyjna była dzika promenada, biegnąca ponad urwiskiem doliny Bystrzycy, z której rozciągał się widok na łąki i meandrującą rzekę. W liczącym ok. 3,5 ha zespole dworsko-parkowym zachowało się jedynie 130 starych drzew należących do 24 gatunków.
 

DWÓR ob. OŚRODEK SZKOLNO-WYCHOWAWCZY w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [771.16 KB]

PARK w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [613.96 KB]

SPICHLERZ w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [809.72 KB]

OBORA (pozostałości) w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [750.61 KB]

Krzyż przy głównej drodze w Długim

Krzyż znajduje się przy głównej drodze w miejscowości Długie. Prawdopodobnie powstał po I wojnie światowej. Umiejscowiony jest na wzgórku, obok niego rosną dwa srebrne świerki. Krzyż wykonano z metalu, a na nim umieszczona jest figura Pana Jezusa osłonięta daszkiem. Krzyż ozdabiają sztuczne i żywe kwiaty.

MOGIŁA CMENTARZYSKO Z WOJEN TURECKICH, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [526.99 KB]

Dom Młynarza

Powstały na początku XX w., znajduje się w Jakubowicach Murowanych.

DOM MŁYNARZA, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [659.06 KB]

Młyn gospodarczy w Jakubowicach Murowanych

Dawny młyn wodny elektryczny na rzece Bystrzycy, murowany z około 1910 roku w Jakubowicach Murowanych. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych.

MŁYN GOSPODARCZY, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [463.47 KB]

Pozostałości parku w dawnym zespole folwarcznym w Łuszczowie Drugim

Pochodzą z XIX/XX w. i znajdują się przy drodze z Łuszczowa I do Łuszczowa II.

POZOSTAŁOŚCI PARKU w dawnym ZESPOLE FOLWARCZNYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [873.78 KB]

Zespół kościoła parafialnego p.w. Św. Barbary w Łuszczowie Pierwszym

  • Kościół parafialny p.w. św. Barbary - lata 1724-41
  • Wschodnia część ogrodzenia - XVIII w., lata 70 XX w.
  • Dzwonnica-brama - 1745 r.
  • Figura Chrystusa - 1918 r.
  • Drzewostan na cmentarzu przykościelnym - XVIII/XIX w.
  • Cmentarz parafialny – XIX/XX w.

Kościół parafialny p.w. Św. Barbary
 
Pierwotnie w tym miejscu znajdowała się kaplica drewniana założona w 1481 r. jako filia parafii w Bystrzycy, po 1609 r., filia parafii w Kijanach. Kościół parafialny p.w. Św. Barbary murowany, wybudowany w latach 1724 – 1742 z fundacji Jana Potockiego, strażnik wielki koronny, późniejszy wojewoda wołyński. W 1756 roku dobudowano kaplicę, pod koniec XIX wieku dobudowano kruchtę i zakrystię. Fundatorem rozbudowy kościoła był Seweryn Rzewulski. W kościele znajdują się trzy drewniane ołtarze, pochodzące z okresu baroku. W głównym ołtarzu znajduje się obraz św. Barbary z XVII wieku.
 
Kościół usytuowany w centralnej części Łuszczowa przy drodze Lublin-Łęczna. Plac kościelny otoczony murowanym ogrodzeniem z bramą - dzwonnicą od strony drogi. Brama – dzwonnica oraz ogrodzenie murowane jest z 1745 roku. Plebania murowana wzniesiona ok. 1910 roku.
 

KOŚCIÓŁ PARAFIALNY P.W. ŚW. BARBARY, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [619.12 KB]

WSCHODNIA CZĘŚĆ OGRODZENIA w zespole KOŚCIOŁA P.W. ŚW. BARBARY, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [581.40 KB]

DZWONNICA-BRAMA w zespole KOŚCIOŁA P.W. ŚW. BARBARY, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [533.73 KB]

FIGURA CHRYSTUSA w zespole KOŚCIOŁA P.W. ŚW. BARBARY, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [239.47 KB]

DRZEWOSTAN NA CMENTARZU PRZYKOŚCIELNYM w zespole KOŚCIOŁA P.W. ŚW. BARBARY, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [880.77 KB]

CMENTARZ PARAFIALNY, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [987.73 KB]

Kapliczka w Łysakowie - 1930 r.

Kapliczka znajduje się przy drodze z Łysakowa do Sobianowic, przy przystanku autobusowym. Delikatna ażurowa konstrukcja z czarnych prętów z postacią Chrystusa na tle motywu solarnego. Nieco niżej znajduje się kapliczka skrzynkowa z szybką, a wewnątrz postawiono figurkę Matki Bożej. Pod nią znajduje się tabliczka z napisem: Fundatorowie wsi Łysaków w 1930 r. Od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Jezu”.

KAPLICZKA, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [820.16 KB]

Zespół dworsko-parkowy w Pliszczynie

  • Dwór, obecnie Dom Zakonny - początek XX w.
  • Park - początek XIX w.

Źródła podają istnienie w Pliszczynie folwarku rycerskiego już w XIII i XIV w. Od XVI w. dobra pliszczyńskie należały kolejno do rodziny Żukowskich, Zebrzydowskich, Łubienickich, Boduszyńskich.

Dwór murowany, wybudowany na początku XX wieku został wzniesiony przez rodzinę Boduszyńskich. Róża, córka Boduszyńskich, przeniosła w wianie ślubnym majątek na rodzinę Kołaczkowskich. Jan Kołaczkowski zakłada tu rodową siedzibę. Następnie właścicielem był Edward Kołaczkowski, pierwszy Prezydent Lublina. Po 1945 r. całe założenie przechodzi na własność Skarbu Państwa. W 1957 r. budynek dworu wraz z parkiem kupuje Zgromadzenie Najświętszego Serca Jezusowego. Następuje wówczas rozbudowa i adaptacja dworu. W latach 80 i 90 XX w. wprowadzono nową zabudowę gospodarczą. Obecnie budynek dworu znacznie przekształcony, zachował jednak bryłę zbliżoną do pierwotnej.

Z dworskiego parku zachowała się aleja lipowa, prowadząca od dworu ku stawom rybnym oraz około 500 drzew z 25 gatunków.

DWÓR obecnie Dom Zakonny w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [500.13 KB]

PARK w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [603.94 KB]

Kapliczka w Sobianowicach - 1918 r.

Kapliczka Matki Boskiej jest usytuowana w centrum najstarszej części wsi Sobianowice. Postawiona została na placu wiejskim przy drodze. Dawniej po przeciwnej stronie drogi była karczma, potem budynek został wykupiony z przeznaczeniem na szkołę. Pod stopami figury wyryty został napis „Matko łaskawa przyczyń się za nami”. Poniżej znajduje się napis „W czwartym roku wojny w maju 1918 r. zbudowali ją mieszkańcy Sobianowic staraniem Józefa Paszczyka i Józefa Stachala”. Jak mówią mieszkańcy wybudowano ją, by broniła ich przodków przed wojnami i chorobami.

KAPLICZKA, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [544.03 KB]

Zespół dworsko-parkowy w Sobianowicach

  • Dwór - koniec XVIII W., koniec XIX W., 1945 r.
  • Kuźnia - XIX/XX w.
  • Park - XIX w.
  • Lodownia - XIX w.
  • Lamus - XIX w., XXI w.
 
Na zespół dworski składa się: dwór, lamus, kuźnia, lodownia i park krajobrazowy.
 
Na wysokości brzegu doliny Bystrzycy zachował się dwór obronny, strzegący traktu wiodącego do Lublina, następnie władała nim rodzina Rojewskich. Dwór murowany, wybudowany w drugiej połowie XIX wieku. Dawniej własność Kuratorium Oświaty i Wychowania i mieściły się tu mieszkania dla nauczycieli.
 
Dwór otaczał romantyczny park o charakterze krajobrazowym, któremu urokowi dodawały strome zbocza doliny Bystrzycy i lessowe wąwozy. Do dzisiaj zachowały się ok. 340 drzew reprezentujących 20 gatunków oraz 11 gatunków krzewów.
 

DWÓR w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [910.62 KB]

KUŹNIA w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [657.98 KB]

PARK w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [754.30 KB]

LODOWNIA w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [625.72 KB]

LAMUS w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [616.12 KB]

Kapliczka słupowa - z figurą św. Jana Nepomucena w Sobianowicach - XIX/XX w.

Przy skrzyżowaniu szosy prowadzącej z Turki i szosy Leonów-Zawieprzyce, znajduje się figura Jana Nepomucena. Z drogi widać jedynie niewielką postać świętego wychylającego się z kępy dzikiego bzu. Figura jest umiejscowiona na kopcu szczycie usypanym z ziemi. Święty jest ubrany w sutannę i ma założony biret kanonika, a na ramieniu świętego wspiera się gałązka palmowa (symbol męczeństwa).

Na figurze nie ma żadnych napisów, które pozwoliłby ustalić, kto i kiedy ufundował kapliczkę.

Legenda związana z okolicą głosi, że podobno na tym terenie odbyła się potyczka wojsk Jana III Sobieskiego z Turkami, a w miejscu, w którym król pochował swoich rycerzy został usypany kurhan. Na pamiątkę tego zdarzenia mieszkańcy na jego szczycie postawili figurę świętego, patrona sławy i honoru, a jednocześnie imiennika króla Jana.

KAPLICZKA SŁUPOWA Z FIGURĄ ŚW. JANA NEPOMUCENA, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [465.33 KB]

Kapliczka w Świdniku Dużym - XIX/XX w.

Kapliczka znajduje się na skrzyżowaniu szosy przy ulicy Mełgiewskiej i Świdnika Dużego. Prawdopodobnie wybudował ją właściciel majątku (dworu) w Świdniku Dużym Drugi około 1900 roku. Powodem postanowienia kapliczki była podobno śmierć żony właściciela majątku. Patronem tego miejsca jest Matka Boska. Obecnie kapliczka ma kształt sześciokąta, trzy półkoliste okienka, czerwony dach z krzyżem.

KAPLICZKA PRZYDROŻNA, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [430.97 KB]

Zespół dworsko – parkowy w Świdniku Dużym Drugim

  • Dwór - XIX/XX w.
  • Drzewostan - 1 połowa XIX w.
  • Czworak (dom robotników rolnych)- XIX/XX w.
 
Dwór murowany wybudowany na początku XIX wieku. W 1823 roku w dworze powstał najpierw szpital sióstr Szarytek, a po 1852 roku ośrodek rehabilitacyjny szpitala św. Wincentego`a Paula dla chorych na gruźlicę, który istniał do 1946 roku. Przez długi czas nieużytkowany, obecnie w rękach prywatnych. Zasięg dawnego parku i ogrodów użytkowych wyznaczają rzędy lip.

DWÓR w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [575.48 KB]

DRZEWOSTAN w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [608.05 KB]

CZWORAK w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [627.70 KB]

Osada młyńska w Turce

  • Młyn w dawnej osadzie młyńskiej - 1802 r.
  • Spichlerz w dawnej osadzie młyńskiej - 1 połowa XIX w.
W Turce znajduje się ruina młyna wodnego (amerykańskiego) murowanego, który został zbudowany w 1802 roku, następnie spalony 1914 - 1918 roku, odbudowany i ponownie spalony w 1939 roku, kolejny raz odbudowany w latach 1940 – 1944. Od roku 1952 nie użytkowany, obecnie w rękach prywatnych.
 

MŁYN (w ruinie) w dawnej OSADZIE MŁYŃSKIEJ, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [1.14 MB]

SPICHLERZ (w ruinie) w dawnej OSADZIE MŁYŃSKIEJ, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [914.47 KB]

Drewniany budynek starego przedszkola z pierwszej połowy XX wieku

Od lat 20 XX wieku funkcjonowała w budynku szkoła podstawowa. Kierownikiem szkoły była dawna guwernantka z dworu Zofia Wierzbicka. W budynku tym od 1964 do 2009 roku mieściło się przedszkole.

Figura Matki Boskiej w zespole dworsko parkowym z 1901 roku

Figura Matki Boskiej znajduje się na posesji państwa Teresy i Wojciecha Włodarczyków. Przed II wojną światową teren ten stanowił część majątku rodziny Bielińskich. Właściciel Adam Bieliński zawarł związek małżeński z hr. Zarańską. Jej matka, hr. Paulina Zarańska przekazała córce statuę Matki Bożej, którą ustanowiono w parku obok pałacu. Na cokole, na którym ustanowiono figurę widnieje napis: „Matko łaski pełna módl się za nami, 1901 r. 18 października”. Z drugiej strony jest napis: „Z błogosławieństwem dzieciom i wnukom ofiaruje Babcia Paulina Zarańska, 1901 r.”.

FIGURA MATKI BOŻEJ w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [580.46 KB]

Zespół dworsko - parkowy w Turce

  • Dwór - 1880 r.
  • Stajnia - 1885 r.
  • Stajnia (Obora) - koniec XIX w.
  • Park z fragmentami brzozowej alei dojazdowej i drzewami pomnikowymi - XIX w.
  • Chlew - XIX/XX w.
 
W miejscowości Turka zachował się zespół dworsko-parkowy w skład, którego wchodzi dwór, stajnia, obora, chlew oraz park. Zespół dworsko-parkowy pojawia się w źródłach w XVIII w. Z tego okresu zachował się częściowo park krajobrazowy.
 
W 1794 r. Elżbieta Branicka sprzedaje całe założenie Krzysztofowi Kornowi. Nowy właściciel w 1802 r. rozpoczyna wznoszenie osady młyńskiej. Od 1817 r. w wyniku małżeństwa nowym właścicielem Turki zostaje płk. Adam Bieliński i w posiadaniu tej rodziny zostaje do 1920 r. W tym czasie wzniesiono murowany dwór i całe zaplecze gospodarcze. Przez wiele lat użytkowany. Dawniej był własnością Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej. W 2000 roku dwór został odrestaurowany, park uporządkowany, obecnie jest własnością prywatną.
 
Najokazalszym elementem dawnego parku jest piękna, podwójna aleja pomnikowych klonów, wiodąca do kordegardy dworu oraz aleja brzozowa.
 

ZESPÓŁ DWORSKO PARKOWY, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [642.55 KB]

DWÓR w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [598.82 KB]

STAJNIA w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [485.20 KB]

OBORA w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [581.59 KB]

PARK Z FRAGMENTAMI ALEI BRZOZOWEJ I DRZEWAMI POMNIKOYMI w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [669.62 KB]

CHLEW w zespole DWORSKO PARKOWYM, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [679.33 KB]

Zabytki archeologiczne w Gminie Wólka

Podstawową i wiodącą metodą ewidencjonowania stanowisk archeologicznych jest ogólnopolski program badawczo-konserwatorski Archeologiczne Zdjęcie Polski (AZP). Systematyzuje on istniejący zasób wiedzy o rozpoznaniu archeologicznym terenu. W ten sposób dokumentacja stanowisk archeologicznych utworzona metodą AZP może być źródłem najbardziej aktualnej wiedzy o terenie i zabytkach archeologicznych.
Wykryte stanowiska na terenie Gminy Wólka występują na łącznej powierzchni około 47,8 ha, stanowi to 0,7 % powierzchni gminy. Największe pod względem powierzchni są stanowiska w Łuszczowie Pierwszym (3,3 ha). Większość stanowisk archeologicznych została wyznaczona na powierzchni mniejszej niż 1 ha. Na ich podstawie założono ewidencję zabytków archeologicznych dla Gminy Wólka. W ewidencji zabytków archeologicznych ujęto 134 stanowiska, na których stwierdzono różne funkcje osadnicze. Prezentacja zasobów archeologicznych dziedzictwa kulturowego na terenie gminy Wólka (liczba ogólna):
  • Obozowiska – 1
  • Osady – 72
  • Ślady osadnictwa – 151
  • Cmentarzysko – 1
  • Dwór – 1
  • Grób – 1
  • Pracownia – 1
  • Nieokreślone - 5
 
Badania archeologiczne w latach 1987-1989 w Jakubowicach Murowanych
 
Kolejnymi badaniami prowadzonymi na terenie gminy Wólka były wykopaliska przeprowadzone na stanowisku nr 5 w Jakubowicach Murowanych przez zespół pracowników Katedry Archeologii UMCS. Znaleziono wiele grobów z epoki żelaza, w których poza szczątkami osób były też przedmioty codziennego użytku takie jak: ozdoby, naczynia gliniane codziennego użytku, przedmioty z brązu i żelaza. Charakterystyczną cechą jest to, że wykopaliska pochodzą z okresu kiedy to osoby zmarłe spalano wraz z ich przedmiotami codziennego użytku.
 
W celu prezentacji obszernego sprawozdania i materiałów pochodzących z dokumentacji badań przeprowadzonych na stanowisku nr 5 w Jakubowicach Murowanych pod Lublinem w latach 1987-1989, określanym jako cmentarzysko z wczesnej epoki żelaza, uruchomiono stronę internetową pt. Jakubowice Murowane - Badania archeologiczne 1987-1989 (www.jakubowice.umcs.pl).
 

Stanowiska archeologiczne 76-82, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [16.98 MB]

Stanowiska archeologiczne 76-83, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [7.54 MB]

Stanowiska archeologiczne 77-82, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [22.82 MB]

Opracowano na podstawie:

  • Gminny Program Opieki nad zabytkami na lata 2019 – 2022,
  • A. Bobel-Żydek (red.) „Gmina Wólka wczoraj i dziś”,
  • E. Rola „Gmina Wólka. Rys historyczny”,
  • D. Kędzierska, A. Krzyżanowska (red.) „Krzyże i kapliczki na terenie Gminy Wólka”,
  • W. Żelazny „Ziemia Lubelska. Przewodnik”.