Miejscowość słynąca z Sercańskich Dni Młodzieży odbywających się corocznie w czerwcu. Znajduje się tu klasztor Ks. Sercanów, który jest domem rekolekcyjnym otwartym dla młodych z całej Polski. Na Dni Młodzieży przyjeżdża nawet i 1000 osób; w domu zakonnym może zatrzymać się 40, reszta pozostaje w namiotach. Codziennie odbywają się msze, konferencje, inscenizacje, wieczory przy gitarze; uczestnicy czekają na festiwal pieśni religijnej, na dyskusje o małżeństwie i ekumenizmie, na wędrówki po przepięknej okolicy od źródeł Ciemięgi po zamek w Jakubowicach Murowanych. Gościnność mieszkańców, opieka duszpasterska i wspaniały mikroklimat doliny Ciemięgi sprawiają, że młodzież świetnie się tutaj czuje. Przyjeżdżają też dzieci z parafii lubelskich na odpoczynek, a na rekolekcje licealiści z Lublina i Warszawy oraz osoby niepełnosprawne.
Warto przemierzyć malowniczą okolicę od Bystrzycy i Sobianowic po Łysaków i Pliszczyn, i dalej do Jakubowic Murowanych.
Wędrówkę śladami historii rozpoczynamy od zabytkowego kościoła parafialnego z lat 1709 - 1721 w Bystrzycy. O najstarszej parafii w gminie, zwanej w 1325 r. Bestritia pisał Jan Długosz. Z 1791 r. pochodzi klasycystyczny dworek Rojowskich, zbudowany na miejscu drewnianego dworu obronnego z XVI w. Z dawnego parku dworskiego zachowało się ok. 130 wyniosłych drzew: klonów, lip, grabów. Urwista krawędź wzgórza prezentuje się bardzo malowniczo.
Na terenie dawnego zespołu dworskiego mieści się specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy. Z Bystrzycy droga prowadzi do Sobianowic, a stąd do Turki i Łuszczowa.
W Łuszczowie wznosi się zabytkowy kościół p.w. św. Barbary z lat 1724 - 1742, a sama miejscowość znana była od 1383 r. We wsi znajduje się szkoła, ośrodek zdrowia, biblioteka, stacja benzynowa i kilka zakładów.
Do atrakcji turystycznych można zaliczyć hodowlę koni zimnokrwistych p. Pietrzaka - wśród ok. 45 zwierząt wyróżnia się kilka czempionów. Powstała też ferma strusi afrykańskich u p.Reja, nie mniej interesujące są kuce felińskie przystosowane do hipoterapii. W niedalekiej przyszłości ma tu powstać gospodarstwo agroturystyczne.
W Pliszczynie, wśród leśnej scenerii gminy Wólka (powiat lubelski), znajduje się kamień pamiątkowy – monument symbolizujący miejsce ostatniej walki i śmierci st. sierż. Walentego Waśkowicza „Strzały”. Ufundowany staraniem lokalnej społeczności, kamień stoi w otoczeniu drzew i ciszy, co sprawia, że to miejsce idealne do refleksji, modlitwy i upamiętnienia bohatera. Na jego powierzchni widnieje tablica z informacjami historycznymi, a w dni rocznicowe to miejsce często zdobią znicze i kwiaty.
Zmierzając tam – czy to pieszo, czy rowerem – można poczuć niezwykłą więź z lokalną historią. Zapraszamy, by odwiedzić to ważne miejsce pamięci – z szacunkiem, ciszą i świadomością, że historia wciąż jest żywa.
Co roku od 2018 r., w kwietniu, organizowany jest Rajd Pamięci st. sierż. Walentego Waśkowicza „Strzały”, podczas którego uczestnicy przemierzają trasę historyczną w towarzystwie przewodników i rekonstruktorów. Główne przygotowanie i prowadzenie wydarzenia spoczywa w rękach Grupy Rekonstrukcji Historycznej im. 1 Pułku Legii Nadwiślańskiej Ziemi Lubelskiej NSZ, która dba o merytoryczną stronę rajdu oraz wierne odtworzenie realiów historycznych.
Biogram komendanta – st. sierż. Walenty Waśkowicz „Strzała” (1913–1949)
Walenty Waśkowicz „Strzała” urodził się 30 stycznia 1913 r. w Nowej Woli (powiat Lubartów), w rodzinie rolników – Józefa i Marianny z Włosków. Ukończył 4 klasy szkoły podstawowej, a następnie pracował w rodzinnym gospodarstwie oraz jako robotnik rolny w okolicach Pliszczyna.
W dniu 15 marca 1936 r. został powołany do służby wojskowej w 23. Pułku Piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim, gdzie ukończył szkołę podoficerską. Został przeniesiony do rezerwy 18 października 1937 r.. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r., m.in. w lasach starachowickich. Uniknął niewoli i wrócił do Nowej Woli.
W latach 1942–1943 wstąpił do Armii Krajowej jako żołnierz II Rejonu Obwodu AK Lubartów. W lipcu 1944 r. brał udział w operacji „Burza” jako członek 3. kompanii 4. Batalionu OP 8 (zgrupowanie 8. Pułku Piechoty Legionów AK). W sierpniu 1944 r. uczestniczył w mobilizacji Obwodu AK Lubartów oraz marszu z pomocą dla powstania warszawskiego. Po rozbrojeniu przez Armię Czerwoną, 26 sierpnia został wcielony do 3. Zapasowego Pułku Piechoty WP, a 23 września przeniesiono go do 9. Zapasowego Pułku Piechoty, gdzie dowodził 9. drużyną w 6. kompanii fizylierów 1. Batalionu Szkolnego.
25 stycznia 1945 r. zdezerterował i ukrywał się w Nowej Woli. Zagrożony aresztowaniem, w grudniu 1945 r. dołączył do oddziału WiN (Wolność i Niezawisłość) por. Zdzisława Brońskiego „Uskoka”. Wiosną 1946 r. objął dowództwo plutonu, a po reorganizacji oddziału – patrolu, który był najdłużej działającym pododdziałem w strukturze „Uskoka”.
St. sierż. Waśkowicz zginął 1 kwietnia 1949 r. w Pliszczynie, otoczony przez grupę operacyjną liczącą 270 członków 3. Brygady KBW oraz 5 funkcjonariuszy WUBP w Lublinie, wspartych samochodem pancernym. Zginął na poddaszu stodoły, przeszyty serią z karabinu maszynowego podczas próby wydostania się z okrążenia. Jego miejsce pochówku pozostaje nieznane.
Miejsce śmierci „Strzały” na mapach:
mapy.com:
https://mapy.com/pl/zakladni?source=osm&id=1204341729&x=22.6456702&y=51.3031726&z=17
mapy gogle:
https://www.google.com/maps/place/Miejsce+pami%....3D%3D
opencaching.pl:
https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP9JB4